در این بررسی نحوه کنترل ژنتیکی عملکرد دانه و صفات مرتبط به آن در پنج تلاقی گندم پاییزه (Triticum aestivum L.) به روش تجزیه میانگین نسل ها برآورد گردید. ارقام روشن، مهدوی، اینیا، آتیلا و گاسکوین و جمعیت های BC1, F2, F1  و BC2 حاصل از تلاقی آنها بر پایه طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس میانگین نسل ها نشان داد که تفاوت های معنی دار بین نسل ها برای صفات مورد مطالعه از جمله عملکرد دانه در بوته، تعداد سنبله در بوته، تعداد سنبلچه در سنبله و وزن دانه در سنبله وجود دارد. برای بیشتر صفات و تلاقی ها مقدار F/√DH کوچک تر از یک بود که بیانگر متفاوت بودن علامت و بزرگی اثر ژن های کنترل کننده این صفات می باشد. برای عملکرد دانه وراثت پذیری عمومی با دامنه 28.5 تا 58.6 درصد و وراثت پذیری خصوصی با دامنه 24 تا 48.5 درصد برای پنج تلاقی برآورد گردید که کوچک ترین برآورد را در مقایسه با سایر صفات دارا بود. برآورد اجزای ژنتیکی میانگین نسل ها با برازش مدل های مختلف و انتخاب بهترین مدل نشان داد که بسته به نوع صفت و ژنوتیپ نقش اجزای ژنتیکی افزایشی، غالبیت و اپیستازی در کنترل صفات مورد مطالعه متفاوت است.

به منظور بررسی واکنش عملکرد دانه و اجزای آن به تاخیر در کاشت ارقام سویا، این آزمایش در سال 1381 در مزرعه آموزشکده کشاورزی شیروان، دانشگاه فردوسی مشهد، انجام گرفت. در این تحقیق 9 رقم سویا (هابیت، هاک، بلاک هاک، سنچوری، کلومبوس، کلارک، سحر، زان و ویلیامز) در سه تاریخ کاشت (2 خرداد، 17 خرداد و 2 تیرماه) در قالب آزمایش فاکتوریل با سه بلوک کامل تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نه صفت، ارتفاع گیاه، تعداد گره، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، و عملکرد دانه (کیلوگرم در هکتار) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. با تاخیر در کاشت عملکرد دانه و اجزای آن به طور معنی داری کاهش یافت. تاریخ کاشت دوم خرداد با 2343 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. کاهش عملکرد دانه در تاریخ کاشت های دوم و سوم را می توان به کاهش ارتفاع گیاه، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه نسبت داد. بین ارقام سویا از نظر عملکرد دانه و اجزای آن بجز تعداد غلاف در شاخه های فرعی، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در بوته اختلاف معنی دار مشاهده شد. رقم زان با 2385 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. رقم سحر با داشتن بیشترین مقدار ارتفاع گیاه، تعداد گره، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته از تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه کمتری برخوردار بود و عملکرد کمتری نسبت به سایر ارقام تولید کرد. در بین اجزای عملکرد صفات تعداد گره، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی دار نشان دادند. نتایج تحقیق حاضر گویای آن است که عملکرد دانه سویا با تاخیر در کاشت کاهش می یابد. ارقام زان، هاک و بلاک هاک در کلیه تاریخ کاشتها عملکرد بیشتری نسبت به سایر ارقام داشتند.

به منظور بررسی تاثیر مقادیر نیتروژن و زئولیت بر صفات زراعی گیاه کلزا در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 89-1388در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان اجرا شد که در آن عامل آبیاری در دو سطح شامل آبیاری معمول (شاهد) و قطع آبیاری از مرحله گل دهی به بعد، عامل زئولیت در سه سطح عدم کاربرد و مصرف 5 و 10 تن در هکتار، عامل نیتروژن نیز در سه سطح صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار بودند. در این آزمایش از رقم اصلاح شده Okapi استفاده گردید. نتایج حاصل نشان داد که اثر ساده آبیاری، نیتروژن و زئولیت و همچنین اثر متقابل دو گانه آبیاری و نیتروژن، آبیاری و زئولیت و نیتروژن و زئولیت بر عملکرد دانه و عملکرد روغن دانه در سطح یک درصد معنی دار شدند، به طوری که آبیاری معمول به همراه مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و 10 تن زئولیت در هکتار با میانگین 5278 و 2258 کیلوگرم در هکتار، بیشترین و قطع آبیاری از مرحله گل دهی به بعد و عدم مصرف نیتروژن و زئولیت با میانگین 599 و 219 کیلوگرم در هکتار، کمترین عملکرد دانه و عملکرد روغن دانه را به خود اختصاص دادند. به طور کلی در شرایط آبیاری معمول، مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و مصرف 10 تن زئولیت در هکتار و در شرایط قطع آبیاری از مرحله گل دهی به بعد، مصرف 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به همراه مصرف 10 تن زئولیت در هکتار، بالاترین عملکرد دانه و عملکرد روغن دانه را تولید نمودند.

ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر یکی از چالش‌های اصلی بیمه مرکزی ج.ا.ا می‌باشد. مکانیزم فعلی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر مبتنی بر شاخص‌های سنتی حسابداری می‌باشد که در بهترین حالت قادر به ارزیابی50% از شرکت‌ها می‌باشد و عملکرد بازاریابی که شاخص های آن مبتنی بر بازار و بیمه گذار محوری هستند، در مکانیزم فعلی لحاظ نشده است. لذا سئوال اصلی این است که چگونه می‌توان مدلی به منظور ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر طراحی نمود تا بتواند واقع بینانه‌ای از عملکرد آن‌ها ارائه نماید؟ به منظور پاسخ دادن به سئوال فوق، ابتدا شاخص‌های فعلی مورد ارزیابی در شرکت‌ها و صنعت بیمه در جهان مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت. سپس با انجام مصاحبه از خبرگان داخلی، شاخص‌های نهایی حاصل از پیشینه و مصاحبه تلخیص گردید. بررسی‌ها نشان داد که خلأ قابل توجهی در رابطه با شاخص‌های مبتنی بر بازار به هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر وجود دارد. لذا مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای مبتنی بر شاخص‌های بازار طراحی گردید. جامعه آماری شامل 28 شرکت فعال در صنعت بیمه ایران می‌باشند. داده‌های واقعی از اسناد و مدارک مربوط به سال 1398 بیمه مرکزی ج.ا.ا جمع‌آوری گردید. نتایج حل مدل ریاضی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر نشان داد که تنها 1شرکت در هر سه مرحله و همچنین بطور کلی کارا بوده است. تعداد 12 شرکت در یک مرحله، تعداد 9 شرکت در دو مرحله کارا بودند، در حالیکه کارایی کلی آن‌ها کمتر از 1 بود. همچنین تعداد 6 شرکت دارای کارایی 100% در فرآیند بازاریابی و عملکرد بازار بودند.